खरा जॉनी लिव्हर.... जगातील सर्वात मोठी झोपडपट्टी म्हणून गाजलेल्या धारावीमद्धे १०-१२ वर्षाचा, काळा सावळा आणि दिसायलाही ओबड धोबड असा जॉन प्रकाश लहानाचा मोठा झाला. घरात पाच भावंड होती. तीन बहिणी आणि दोन भाऊ. त्यात तो सर्वात मोठा आणि घरची गरीब परिस्थिती. त्यामुळे सातवी झाल्यावर त्याला शाळा सोडावी लागली. २-३ वर्ष तो मुंबईला रस्त्यावर पेन विकायचा. तेव्हा तो वेगवेगळ्या सिने कलाकारांचे आवाज काढायचा. त्यामुळे पेन खरेदी करण्यासाठी नव्हे तर ते आवाज ऐकण्यासाठी खूप गर्दी जमायची. त्याचे वडील हिंदुस्तान लिवर मध्ये मजुरी करायचे. त्यांनी त्यालाही वयाच्या १२ व्या वर्षी मजूर म्हणून तिथे चिकटवला. लंच टाईममद्धे तो मिमीक्री करून कामगारांची खूप करमणूक करायचा. त्यामुळे तो सर्वांचाच आवडता झाला होता. धारावीमद्धे सगळ्याच गणेशोत्सवात त्याला मिमीक्रीसाठी बोलावलं जाई. पोट धरून हसायला लावणारी त्याची कॉमेडी ऐकून श्रोते त्याच्यावर अक्षरशः फिदा होत. अनेकांनी त्याला शोसाठी आमंत्रण दिल. कंपनीमद्धेही विशेष समारंभ असला कि आपली कला सादर करायचा. कामगारांनी तर आपल्या हिंदुस्तान लिवर कंपनीमधील लिवर त्याच्या नावाला जोडून त्याला " जॉनी लिवर " हे टोपण नाव दिलं. तेव्हा जॉनी लिवर हे नाव देशातील लाखो करोडो लोकांना पोट धरून हसायला लावणार आहे आणि तो शेकडो चित्रपटात अभिनय करणार आहे असं स्वप्नातही कुणाला वाटलं नसणार. अनेक ठिकाणी मिमीक्रीचे शो केल्यामुळे एक दिवस जॉनी लिवर संगीतकार कल्याणजी आनंदजीच्या नजरेस पडला. त्याच्या मिमीक्रीवर ते इतके फिदा झाले कि त्यांनी त्याला आपल्या " कल्याणजी आनंदजी शो " साठी परदेश दौर्यावर नेलं आणि जॉनी लिवर नाव देश विदेशातही गाजू लागलं. आजही जॉनी लिवर त्यांना आपला " गोडफादर " मानतो. त्यांच्यामुळेच त्याला १९८० मध्ये चित्रपटात भूमिका मिळाली. पण मिमीक्री कलाकार चांगला कलाकार असू शकत नाही असा ठाम समज असलेल्या बॉलीवूडने त्याला नंतर भूमिका दिल्या नाहीत. तब्बल बारा वर्षे त्याला त्यासाठी अथक संघर्ष करावा लागला. १९९२ मध्ये आलेल्या बाजीगर मधील त्याच्या भूमिकेमुळे अनेक निर्माते त्याचे उंबरठे झिजऊ लागले होते. तब्बल १३ वेळा त्याला फिल्म फ़ेअरसाठी नामांकित करण्यात आलं. दोन वेळा त्याला ते मिळालही. तोपर्यंत जॉनी एका चित्रपटासाठी मोजून तीस लाख घेऊ लागला होता. दर वर्षी तो ५-६ चित्रपटात तरी असायचाच. यशाच्या शिखरावर असतानाही तो आपल्या धारावीतील गरीब मित्रांना खूप मदत करायचा. कोणाच्याही अडी अडचणीला सढळ हाताने मदत करायचा. तब्बल ३०० चित्रपट त्याने विनोदी भूमिका केल्या. जॉनीचं विमान गगनात भरारी घेतच होतं. पण अकस्मात त्याच्यावर आभाळच कोसळलं. त्याच्या १० वर्षाच्या मुलाला २००० मध्ये कॅन्सर झाला आणि जॉनी कोसळून पडला. मुलाच्या मानेवरील ट्युमर दिवसे दिवस वाढू लागला. आणि जॉनीने काम करणच बंद केलं. नानावटी हॉस्पिटल मधील डॉक्टरनी ट्युमर काढला तर मुलाला परालीसीस किंवा त्याची वाचा जाऊ शकते हे सांगितलं त्या दिवशी देशातील करोडो लोकांना पोट धरून हसवणारा जॉनी ढसा ढसा रडला. मानेवरचा ट्युमर मुलगा शाळेत जाताना कॉलरमागे लपवायचा तेव्हा जॉनी शोकाकुल व्हायचा. एक दिवस त्याला कोणीतरी अमेरिकेतील डॉक्टर जतिन शाहचं नाव सांगितलं आणि जॉनी आपल्या मुलाला घेऊन अमेरिकेला गेला. त्यांनी ऑपरेशन करायचा निर्णय घेतला पण देवाची प्रार्थना करायला सांगितली. त्या दिवशी जॉनी देवाला अक्षरशः शरण गेला. भरलेल्या डोळ्यांनी त्याने देवाकडे मुलासाठी प्रार्थना केली. आणि खरोखरच जॉनीला देव पावला. ऑपरेशन यशस्वी झालं. त्यानंतर मुलगा बरा झाला. त्या दिवसापासून जॉनीने कधी दारूला स्पर्श केला नाही. सिगारेट कधी हातात धरली नाही. डोक्यात कधी वाईट विचाराना थारा दिला नाही. मित्रानो, तुम्ही कुठल्या परिस्थितीत जन्मला यामुळे खरं तर काही फरक पडत नाही. तुमच्यातील अंगभूत गुणच तुम्हाला यशाकडे घेऊन जात असतात. फक्त त्या गुणांना चांगलं खत पाणी घालून प्रचंड मेहनत घ्यायची एवढच लक्षात ठेवायचं. कठीण परिस्थितीत जॉनी लिवरने जे यश मिळवलं ते तुम्हाला नक्कीच प्रेरणा देत राहील. आणि संकटाचा सामना करताना देवावर विश्वास ठेऊन हिम्मत न हारता लढत राहण्याचं बळ देईल.